Νόμπελ Ιατρικής-Φυσιολογίας. για πρωτοπόρο της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Τριάντα δύο χρόνια και 4 εκατομμύρια μωρά αργότερα, ο πατέρας εξωσωματικής γονιμοποίησης έχει βραβευθεί με το βραβείο Νόμπελ.
Ο Bob Edwards, ένας φιλικός και προσεγγίσιμος άνθρωπος είτε από νεαρούς φοιτητές είτε από έμπειρους εμβρυολόγους , παραμένει μία πολλά υποσχόμενη προσωπικότητα στον τομέα της εξωσωματικής γονιμοποίησης που με τις ομιλίες του προκαλεί ακόμη το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας . Πολύ πριν την γέννηση του πρώτου μωρού με την μέθοδο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής προέβλεψε πολλά από τις προόδους της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τα ηθικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Η μέθοδος έχει έκτοτε εξελιχθεί με αποτέλεσμα να είναι σήμερα δυνατές, μεταξύ άλλων, η ορμονική διέγερση των ωοθηκών (για τη συλλογή και γονιμοποίηση πολλών ωαρίων), η κατάψυξη και συντήρηση των εμβρύων για τη μελλοντική εμφύτευσή τους στη μήτρα, η μικρογονιμοποίηση (εισαγωγή ενός σπερματοζωαρίου απευθείας μέσα στο ωάριο) ώστε ν' αντιμετωπίζεται και η ανδρική υπογονιμότητα και η προεμφυτευτική διάγνωση που επιτρέπει την έγκαιρη ανίχνευση πιθανών γενετικών ανωμαλιών και την εμφύτευση εκείνων των εμβρύων που έχουν περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης.
Ο Εντουαρντς {85χρονος}, επίτιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, ξεκίνησε τις έρευνές του από τη δεκαετία '50 και ανέπτυξε τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης σε συνεργασία με τον επίσης Βρετανό χειρουργό γυναικολόγο Πάτρικ Στέπτοου. Τον Ιούλιο του 1978 γεννήθηκε στη Βρετανία η Λουίζ Μπράουν ( now a mother herself}, το πρώτο «μωρό του σωλήνα», σηματοδοτώντας μια επανάσταση στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας κι ένα θεμελιώδες βήμα για την ανάπτυξη της σύγχρονης ιατρικής
Η αρχική του μελέτη και έρευνα ήταν χωρίς κρατική στήριξη και αντιμετώπισαν τις εντονότατες αντιδράσεις Εκκλησιών, κυβερνήσεων, μέσων ενημέρωσης και πολλών συναδέλφων τους. Σε μια ιστορία που θυμίζει σε πολλά τη σημερινή διαμάχη γύρω από την κλωνοποίηση και τη βλαστοκυτταρική έρευνα, οι δύο επιστήμονες αναγκάστηκαν να προχωρήσουν χωρίς κρατική χρηματοδότηση και χάρη σε ιδιωτικές δωρεές. Η αντιπαράθεση για τα ηθικά ζητήματα που θέτει η τεχνολογία της εξωσωματικής γονιμοποίησης (π.χ. η απόκτηση παιδιών σε πολύ μεγάλη ηλικία) συνεχίζεται, όπως συνεχίζεται και η εξέλιξη της ιατρικής έρευνας.
Βλέπε σχετικό άρθρο του ΒΗΜΑ
Η ιστορία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής 1961-2010
2020 vision-Το όραμα του 2020!
Ο Bob Edwards, ένας φιλικός και προσεγγίσιμος άνθρωπος είτε από νεαρούς φοιτητές είτε από έμπειρους εμβρυολόγους , παραμένει μία πολλά υποσχόμενη προσωπικότητα στον τομέα της εξωσωματικής γονιμοποίησης που με τις ομιλίες του προκαλεί ακόμη το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας . Πολύ πριν την γέννηση του πρώτου μωρού με την μέθοδο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής προέβλεψε πολλά από τις προόδους της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τα ηθικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Η μέθοδος έχει έκτοτε εξελιχθεί με αποτέλεσμα να είναι σήμερα δυνατές, μεταξύ άλλων, η ορμονική διέγερση των ωοθηκών (για τη συλλογή και γονιμοποίηση πολλών ωαρίων), η κατάψυξη και συντήρηση των εμβρύων για τη μελλοντική εμφύτευσή τους στη μήτρα, η μικρογονιμοποίηση (εισαγωγή ενός σπερματοζωαρίου απευθείας μέσα στο ωάριο) ώστε ν' αντιμετωπίζεται και η ανδρική υπογονιμότητα και η προεμφυτευτική διάγνωση που επιτρέπει την έγκαιρη ανίχνευση πιθανών γενετικών ανωμαλιών και την εμφύτευση εκείνων των εμβρύων που έχουν περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης.
Ο Εντουαρντς {85χρονος}, επίτιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, ξεκίνησε τις έρευνές του από τη δεκαετία '50 και ανέπτυξε τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης σε συνεργασία με τον επίσης Βρετανό χειρουργό γυναικολόγο Πάτρικ Στέπτοου. Τον Ιούλιο του 1978 γεννήθηκε στη Βρετανία η Λουίζ Μπράουν ( now a mother herself}, το πρώτο «μωρό του σωλήνα», σηματοδοτώντας μια επανάσταση στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας κι ένα θεμελιώδες βήμα για την ανάπτυξη της σύγχρονης ιατρικής
Η αρχική του μελέτη και έρευνα ήταν χωρίς κρατική στήριξη και αντιμετώπισαν τις εντονότατες αντιδράσεις Εκκλησιών, κυβερνήσεων, μέσων ενημέρωσης και πολλών συναδέλφων τους. Σε μια ιστορία που θυμίζει σε πολλά τη σημερινή διαμάχη γύρω από την κλωνοποίηση και τη βλαστοκυτταρική έρευνα, οι δύο επιστήμονες αναγκάστηκαν να προχωρήσουν χωρίς κρατική χρηματοδότηση και χάρη σε ιδιωτικές δωρεές. Η αντιπαράθεση για τα ηθικά ζητήματα που θέτει η τεχνολογία της εξωσωματικής γονιμοποίησης (π.χ. η απόκτηση παιδιών σε πολύ μεγάλη ηλικία) συνεχίζεται, όπως συνεχίζεται και η εξέλιξη της ιατρικής έρευνας.
Βλέπε σχετικό άρθρο του ΒΗΜΑ
Η ιστορία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής 1961-2010
2020 vision-Το όραμα του 2020!
Comments